پشم سنگ (rockwool) و استفاده از آن در پارک انرژی ویمرکات، در ایتالیا
کاربرد پشم سنگ در ساخت ساختمان 03 پارک انرژی ویمرکات نشان داد که این عایق دارای ویژگی های منحصر به فردی می باشد.
پارک انرژی ویمرکات در پلی تکنیک برانزا در 20 کیلومتری شهر میلان ایتالیا قرار دارد. در این پارک ساختمان 03 قرار دارد که به شرکت سازنده ی این ساختمان بخاطر ترکیب پایدارترین مواد با هم و طراحی بی نظیر انرژی در آن، گواهینامه LEED CS Platinum داده شده است.
دوام و پایداری ساختمان
یکی از فاکتورهایی که تیم طراح در ساخت این ساختمان به دنبال آن بودن پایداری و طول عمر بالای ساختمان بوده است. اولین فاکتور که در طول عمر و دوام ساختمان تاثیر می گذارد استفاده از مواد اولیه با طول عمر بالا است. یکی از مواد اولیه مهم در این ساختمان که دارای طراحی مصرف بهینه انرژی است، عایق حرارتی استفاده شده است.
طراحان در این ساختمان سعی کردند عایق حرارتی را انتخاب کند که علاوه بر ویژگی های حرارتی بالا، طول عمر و دوام بالایی هم داشته باشد. به همین دلیل از عایق پشم سنگ استفاده کردند. پشم سنگ طول عمر بالایی دارد و طول عمر آن تقریبا برابر با طول عمر ساختمان است.
استفاده از پشم سنگ در ساختمان 03 باعث افزایش پایداری و دوام این سازه شده است.
پشم سنگ بهترین عایق برای ساختمان های عظیم
در عایق کاری دیوارهای خارجی ساختمان 03 از دولایه عایق پشم سنگ تخته ای (عایق تخته ای) استفاده شده که از این عایق حرارتی بوسیله ی نمایی از ورق های استیل محافظت می شود.
طراحان این ساختمان در مورد استفاده از عایق پشم سنگ گفته اند: ” عایق پشم سنگ همیشه اولین انتخاب ما بوده است، چرا که عایق پشم سنگ مقاومت حرارتی بالایی با انعطاف پذیری خوب دارد به انضمام اینکه در برابر آتش از ساختمان محافظت می کند و عایق صوتی مناسبی نیز می باشد. علاوه بر این طبیعی بودن این عایق برای ما ارزش دارد. “
عایق حرارتی پشم سنگ در گسترش آتش شرکت نمی کند و این برای ساختمان های چند طبقه و بلند بسیار مهم است. زیرا در این ساختمان ها معمولا آتش از یک واحد و یا یک طبقه شروع می شود و به سرعت به طبقات دیگر منتقل می شود که این باعث به خطر افتادن جان ساکنان طبقات دیگر و افزایش تلفات جانی و مالی می شود.
مقابله طبیعت با طبیعت
عایق پشم سنگ یک عایق حرارتی طبیعی است که برای محافظت در برابر عوامل طبیعی، گرما، سرما، سرو صدا و آتش استفاده می شود.
