تاثیر عدد بایوت در اتلاف حرارت از لوله و نقش آن در عملکرد عایق حرارتی لوله

عدد بایوت یکی از پارمترها مهم  و تاثیر گذار در عایق کاری حرارتی لوله ها می باشد. عدد بایوت نسبت انتقال حرارت جابجایی به انتقال حرارت هدایتی می باشد و از رابطه زیر محاسبه می گردد:

که در این رابطه h ضریب انتقال حرارت جابجایی از سطح لوله و k میزان انتقال حرارت هدایتی جداره (عایق) است. عدد بایوت نقش مهمی در عملکرد حرارتی لوله دارد. مطالعات صورت گرفته در این زمینه نشان داده است که مقدار اتلاف حرارت از لوله های عایق کاری شده تنها به شعاع بحرانی وابسته نیست.

شعاع بحرانی در لوله های عایق کاری شده شعاعی است که در آن شعاع میزان اتلاف حرارت از لوله بیشتر از زمانی است که لوله عایق کاری حرارتی نشده است.
پارامتر مهم دیگر در عایق کاری لوله ها شعاع عبوری است، شعاع عبوری شعاعی است که انتقال حرارت در لوله عایق کاری شده با انتقال حرارت در لوله عایق کاری نشده برابر است.

اگر عدد بایوت بین صفر تا یک باشد، زمانی که ضخامت عایق از صفر تا رسیدن به شعاع بحرانی تغییر کند، مقدار انتقال حرارت بدون بعد از یک تا حداکثر مقدارش افزایش می یابد. با افزایش بیشتر شعاع عایق از مقدار بحرانی تا شعاع عبوری، میزان انتقال حرارت بدون بعد از حداکثر تا عدد یک کاهش میابد.
افزایش بیشتر شعاع باعث می شود شدت انتقال حرارت بدون بعد کمتر از یک شود. در این مرحله است که عایق کاری حرارتی در کاهش اتلاف حرارت از لوله تاثیر گذار بوده.
اگر عدد بایوت بیشتر از یک باشد، همواره انتقال حرارت بدون بعد کوچکتر از یک خواهد بود.

به منظور موثر بودن عایق کاری حرارتی لوله و کمتر از یک بودن میزان اتلاف حرارت بودن بعد، ضخامت عایق حرارتی باید بیشتر از شعاع عبوری عایق در عدد بایوت بین صفر تا یک باشد.
 
عایق حرارتی پشم سنگ لوله ای که یکی از عایق های پر کاربرد در صنایع، در سراسر جهان می باشد، در ضخامت های مختلف تولید می گردد.