عایق حرارتی پشم سنگ (rockwool) یا عایق های حرارتی پلیمری؟؟
در عایق کاری حرارتی ساختمان ها معمولا از دو خانواده مهم عایق های حرارتی استفاده می شود. گروه اول عایق های حرارتی معدنی هستند که عایق صوتی-حرارتی پشم سنگ جزوه این گروه است و بیشترین قدمت را دارند و گروه دوم عایق های حرارتی پلیمری می باشند.
مشخصات حرارتی از جمله ضریب انتقال حرارت عایق های حرارتی معدنی به فشردگی آن ها بستگی دارد. ضریب انتقال حرارت این گروه معمولا بین 0.035 تا 0.050 است. ضریب انتقال حرارت عایق های حرارتی حدود 20 تا 30 برابر کمتر از سفال های است که در صنعت ساخت و ساز استفاده می شوند.
تا چند سال پیش، تردیدهای فراوانی در خصوص محصولات عایق معدنی (پشم سنگ و پشم سرباره) وجود داشت، از لحاظ بهداشتی و محیط زیست. با توجه به نتایج جدیدی که در این زمینه بدست آمد، خطراتی مانند سرطان زایی این گروه منتفی تلقی شد.
با توجه به ویژگی های برتر این عایق ها از نظر صدابندی (این عایق ها علاوه بر اینکه عایق حرارتی هستند عایق صوتی نیز می باشند) و همچنین ضد حریق بودن آن ها، در حال حاضر استفاده از آن ها در کشورهای صنعتی بسیار گسترده شده است.
خوشبختانه در کشور ما سابقه طولانی در استفاده از این نوع عایق های حرارتی وجود دارد و با توجه به مبحث صرفه جویی در مقررات ملی ساختمان، میزان تولیدات و کیفیت آن ها در حال افزایش است.
عایق های حرارتی پلیمری ضریب انتقال حرارتی نزدیک به عایق های حرارتی معدنی دارند، البته عایق های نیز در این گروه قرار دارند که ضریب انتقال حرارت کمتر از 0.03 دارند و این امکان را فراهم می کنند تا بتوان ضخامت عایق حرارتی را کاهش داد. لازم به ذکر است که از دید نفوذ بخار آب و مخاطرات میعان، بخش اعظم عایق های حرارتی پلیمری عملکرد بهتری از عایق های حرارتی معدنی دارند و در اکثر موارد نیازی به کاربرد لایه بخاربند ندارند. در عایق های حرارتی معدنی در موارد نیاز باید از یک روپوش مقاوم در برابر نفوذ بخارات بر روی عایق استفاده شود.
نقطه ضعف اکثر عایق های پلیمری، تغییرات مشخصات حرارتی آن ها در زمان، مخاطرات مربوط به حریق و عملکرد ضعیف آن ها در زمینه صدابندی است.
متاسفانه در سال های گذشته، تولید گرانول پلی استایرن منبسط (فاقد مواد افزودنی تاخیر انداز حریق) توسط پتروشیمی و امکان تولید محصولات عایق حرارتی با هزینه اندک با استفاده از این مواد باعث گردیده است که از این عایق در ساخت و ساز بسیار استفاده شود بدون اینکه بخ مخاطرات حریق توجه کافی شود.
